Medvegjë – Punëtoria interaktive skenike në Qendrën Kulturore në Medvegjë është mbajtur në kuadër të “Shfaqjes së gëzimit”, gjatë së cilës aktori Gile Brankoviq, në programin njëorësh, dëmijët e moshës parashkollore dhe klasave të ulta të shkollës fillore nga këto mjedise iu janë ofruar temat themelore në teatër, shfaqja publike dhe elementet themelore të aktrimit. Shfaqja në Medvegjë ka qenë finale, sepse Brankoviq ditëve të kaluara ka vizituar shkollën fillore në Tupallë, Tullarë, Buçumet, Rujkovcë, Gazdarë dhe Lece, ku ka shfaqur program të ngjajshëm.

Realizimi i projektit "Shpresa e Re për Medvegjë", e mbështetur nga Ministria e Kulturës dhe Informacionit, filloi me realizimin e këtij projekti. Projekti përfshin bashkëpunimin e fëmijëve nga komunitet e ndryshme etnike dhe nga vendet të ndryushme, fshatra apo qytete të ndryshme, në punëtori interaktive përmes shfaqjeve.

"Para komunës së Medvegjës, kemi pasur një koncept të ngjashëm, dhe në komunën e Bojnukut, dhe pas kësaj ne do të shkojmë në Sjenicë", tha Gile Brankoviq.

"Këto shfaqje janë, aq sa unë mund ta shoh, por edhe dëgjojë në bised me mësuesit dhe edukatorët, fëmijëve iu ishte interesant dhe argëtuese. Shumica e tyre janë hasur për herë të parë në mënyrë të drejtpërdrejtë me teatër, me aktrimin, dhe për të marrë një shans për të marrë pjesë në skenë dhe të shohin se si duket. Qëllimi ynë është për t'i dhënë atyre, përveç afrimit të teatrit dhe aktrimit, duke shpjeguar se ai puna është diçka që është shumë e rëndësishme në jetë, se duhet të lexojnë, të ushtrojnë … Kjo është arsyeja pse ne jemi në shfaqjen e fundit në Medvegjë pasur dhe xhonglerin, Dejan Cvetkoviq Cveksa, sepse ai është një shembull i mirë i asaj që mund të arrihet kur ju ushtroni me këmbulje".

Mile Brankoviq dhe Strahinja Nikoliq gjithashtu u shfaqën në "Shfaqen e gëzimit" përveç Brankoviq dhe Cvetkoviq.

Si një performancë veçanërisht interesante, Gile Brankoviq e veçon atë në shkollën në Tupallë. Është një fshat ku jeton pakica kombëtare shqiptare, kështu që u krijua problemi i komunikimit.

"Fëmijët e njohin gjuhën serbe, dikush më shumë dikush më pak, madje e di më pak shqipen, kështu që u morrëm vesh disi. Kur janë fjalët e faleminderit jemi marrë vesh me duar, këmbët dhe mimika, dhe kur mungojshin ato atëherë ndërhyshin mësuesit duke përkthyer. Kështu që ua mësova atyre aktrimin, ata mua gjuhën dhe jemi shoqëruar në mënyrë të shkëlqyeshme.

Burimi: Jugpres dhe Trupi Koordinues